Вход в систему
Опрос
Наши друзья
Для того, чтобы добавіть ссылку на Ваш ресурс - пишите в обратную связь
Комментарии
-
Я вот бездарная личность, и
-
Не надо доказывать, вы просто
-
Благодарю. Жду новые стихи!
-
Цезарь и лекарь Автор
-
Чуть поправлю – автор Айрин
-
Больше стихов автора:
-
Я восхищён тобой одной
-
Зачем ты перекручиваешь?
-
Это обо мне. Там, под
-
Это, уважаемая или уважаемый,
Даты
Пн | Вт | Ср | Чт | Пт | Сб | Вс |
---|---|---|---|---|---|---|
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
Метки
разлука человек встреча надежда общество дружба совет жизнь работа счастье теща любовь грусть женитьба женщина ожидание расставание мысли разум несчастье чувства про Вовочку деньги слова пьяницы боль мечта желания гаишники школа мужчина про животных свобода время пожелание равнодушие одиночество про военных врачи в ресторане вечные истины мужчина и женщина находчивость законы Мерфи каханне измена брак смерть признание женаПопулярное
За сегодня:
За всё время:
- Брошенные дети
- Хорошая девочка Лида
- Душа
- Жили-были на свете обыкновенные муж и жена...
- Обида
- Я не скажу тебе «люблю»...
- Как больно, когда предают....
- Слова благодарности
- Я научилась просто, мудро жить...
- Начальник едет в командировку со своей секретаршей в одном купе. Она на верхней койке, он на нижней. Ночью она свешивается со своей койки...
Сейчас на сайте
Сейчас на сайте 0 пользователей и 1 гость.каханне
Поделитесь избранным Вами!
Если у Вас есть избранные стихи, цитаты, анектоды, афоризмы, песни или притчи, которые до сих пор отсутствуют на сайте, поделитесь ими со всем миром - жмите сюда и добавляйте. Регистрация не требуется.
Добавить избранное можно здесь
Нагадай мне маё імя...
Опубликовано admin в Чт, 12/03/2009 - 14:44Нагадай мне маё імя,
Бо я часам яго забываю.
Калыхае мяне цішыня,
Мне здаецца, што быццам кахаю.
Адкажы мне на мове дзядоў,
Той, што сэрцы астатніх мінула,
Што праз колькі дзясяткаў гадоў
Твае рукі лашчыць холад ранку...
Опубликовано admin в Вт, 12/01/2009 - 14:25Твае рукі лашчыць холад ранку,
Пад абцасамі цячэ асфальту плынь.
Пакрысе сьвятла прыходзіць варта.
Пі яго ды крышку мне пакінь.
На твой стан глязяць зайздросна дрэвы.
Нашы вочы ня могуць сустрэцца...
Опубликовано admin в Вт, 11/24/2009 - 15:14Нашы вочы ня могуць сустрэцца,
Ты нібыта баісься мяне.
Толькі цяжка так робіцца сэрцу
З ранку ў ранак, у шэрай смузе.
З успамінаў усьмешкаю кволай
Ты глядзіш на мой стомлены твар,
У гарачага кахання...
Опубликовано admin в Пт, 11/20/2009 - 17:06У гарачага кахання
Мітуслівае насенне.
Дзе спаткацца з вамі, пані?
На канапе ці на сене?
На канапе мне скрыпуча,
А на сене вам калюча,
Голка гоцкацца на даху,
А на вулцы хопіць страху.
Быццам ночы ня стала...
Опубликовано admin в Чт, 11/19/2009 - 16:00Быццам ночы ня стала,
Быццам час не спыніўся,
Быццам ты не кахала,
Быццам я не згубіўся.
Ціхая восень
Опубликовано admin в Вт, 11/17/2009 - 15:58Ціхая восень лісьцем гукае
Час доўгіх ночаў і белых палёў.
Рукі ізноўку асадку шукаюць
Словы й папера – як цела і кроў.
Ціхая восень золатам плоціць
За шэрань неба й халоднасьць лясоў.
Каляды
Опубликовано admin в Чт, 11/12/2009 - 17:10Я з каляднаю сьвечкаю цёмнай
Празь лясок праз халодны іду,
Каб праменьчык сьвятла ў ночы цёмнай
Зьнішчыў ў ёй і ману, і бяду.
Хай пужаюць ваўчыныя вочы
І нялёгка мне крочыць пакуль,
Ня будзе...
Опубликовано admin в Пн, 11/09/2009 - 15:03Калісьці ня будзе мяне,
Калісьці ня будзе цябе...
“Але ж мы тут, мы зараз ёсьць” –
сьцьвярджаем мы. Ды наша поўсьць
Нас паглынае, ў ёй жывем,
Паволі атруту, смакуючы, п’ем,
Даруй
Опубликовано admin в Вт, 11/03/2009 - 16:22Даруй жа мне маё маўчаньне,
Маю нясьмеласьць без маны
І недарэчныя пытаньні:
“Чаму ты там? Ня разам мы?”
Даруй жа мне ўсе вершы тыя,
Што мо зацяжкімі былі,
Даруй свой смутак, дні пустыя,
Сны паціху губляюць абрысы...
Опубликовано admin в Вт, 10/27/2009 - 14:47Сны паціху губляюць абрысы,
Бо няма у куце бісектрысы.
У вяршыні яго стаю я.
Тры душы, і адна зь іх – мая.
Па двух сэрцах бадзяюцца ў сьне
Беспрытульныя вершы мае.
У тэатар зайшоў задарма,
Ты дзесьці. Я – тут...
Опубликовано admin в Пн, 10/19/2009 - 11:38Ты дзесьці. Я – тут.
Зараз нам не сысьціся,
Не зірнуць глыбінёю нязграбных вачэй.
Тэлефонных размоваў маўчаньне – ня выйсьце.
Паміж намі – стамлёнае сэрца надзей.
Ты побач – мне можна ня хлусіць...
Опубликовано admin в Вт, 10/06/2009 - 15:21Ты побач – мне можна ня хлусіць.
Ты побач – і мы пераможам.
Мы разам у нашым хаўрусе.
Ты ёсьць – значыць жыць покуль можна.
Мяне ніхто не чакае...
Опубликовано admin в Пт, 09/25/2009 - 12:31Мяне ніхто не чакае.
Таксама ніхто не шукае,
Хіба што стамлёныя вочы,
Што побач паўсюль за мной крочаць.
Я маю багата знаёмых...
Ды болей – дзьвярэй замкнёных.
Самотны, бы слуп на узьлеску,
Сярод іншых зорак небасхілу...
Опубликовано admin в Чт, 09/17/2009 - 17:08Сярод іншых зорак небасхілу
Я ўгляжаўся толькі у яе,
Але места роднае пакінуў
І сустрэчы нашы толькі ў сьне.
Успамінам сэрца суцяшаю
Пра сустрэчы колішнія зь ёй.
Толькі часам змагары адчаю
Я губляў час у пошуках ладу...
Опубликовано admin в Чт, 09/17/2009 - 13:18Я губляў час у пошуках ладу,
Я канаў, абуджаўся ў журбе,
Для сябе біраў я пасады,
Я занадта ня ведаў цябе.
Хто сышоў назаўсёды у блуды,
Хто з кампутарам бавіць свой час,
Між намі рэчаіснасьці сьцяна...
Опубликовано admin в Чт, 09/17/2009 - 10:04Між намі рэчаіснасьці сьцяна,
За намі – год знаёмства й цішыня.
Над намі – столь і дахі неба,
Пад намі – шлях, што грэе глебу.
З табою сьпіць спакойная зямля,
Са мною – толькі грукат каваля.
Ты ляці, ляці, кірпіч...
Опубликовано admin в Пн, 08/17/2009 - 11:55Ты ляці, ляці, кірпіч,
Між лясоў і гаяў
І мальчонку дагані,
Якога я кахаю.
Веснавое
Опубликовано admin в Ср, 08/12/2009 - 14:12Калі рушыць і зьнікае прэч сьцяна,
Калі ўсе вакол завуць мяне вар’ятам –
Гэта значыць, зноў прыйшла вясна
І я зноўку стаўся ейным братам.
Калі вершы я чытаю ёй,
Давай ніяк ня будзем зваць...
Опубликовано admin в Ср, 08/12/2009 - 10:26Давай ніяк ня будзем зваць
Таго, што зараз паміж намі,
Пра тое цяжка мне казаць,
Як вежу зруйнаваць вятрамі.
Жыві, як хочаш, лад твой вольны,
Спазнай каханьня у жыцьці.
Я зроблены з сьмецця мінулага дня...
Опубликовано admin в Вт, 08/11/2009 - 11:12Я зроблены з сьмецця мінулага дня,
Ты – з ружаў найноўшых часоў.
Пад сьнегам маім пратаптана зямля,
Пад тваім жа – і вера, й любоў.
Няхай ніколі ня будзем мы разам,
На хвалёх неба я ляжу...
Опубликовано admin в Пн, 08/10/2009 - 14:32На хвалёх неба я ляжу,
Стамлёнага за дзень,
У ім я зоры абуджу
І месяца прамень,
Ды гэта потым, да таго
Гадзіны дзьве міне,
Бясконцыя, як цень майго
Пакою на сьцяне.
Хоць ненавіджу, але кахаю...
Опубликовано admin в Ср, 07/29/2009 - 17:27Хоць ненавіджу, але кахаю. “Як гэта магчыма?” – спытаеш.
Не растлумачу, але сэрца ў смяротнай тузе.
Катул